Ietsje te vroeg op de afspraak, werden we hartelijk ontvangen in Eat Love Tastings. De gastvrouw liet ons een tafeltje uitkiezen in het leuke interieur. We namen plaats op de Eames- stoelen aan een houten tafel op een schitterend patchwork tapijt in blauwtinten. Dat zou ik precies toch ook wel in mijn woonkamer willen.
Het concept van Eat Love Tastings is niet alledaags. Je kan kiezen uit barbites (kleine, tapas-achtige gerechten) en main dishes, met de bedoeling dat je de gerechtjes onderling deelt. Wij kozen voor het menu van vijf tastings: twee bar bites, twee main dishes en één sweets. De chef beslist, maar je bent wel vrij om je likes en dislikes aan te geven. De prijs voor dit menu is 43euro. Daarbij komt nog wijn, die best prijzig is (voor het goedkoopste glas wijn betaal je vijf euro).
We waren de eerste gasten van de avond, dus ideaal om op het gemak rond te spieden en mentale nota’s te nemen. En om even een praatje te slaan met de chef van dienst, Nicolas Decloedt. Ik ken Nicolas persoonlijk dus het kan zijn dat mijn oordeel wat gekleurd is – waarvoor alvast excuses. De chef is een ware voortrekker van de gastronomische vegetarische keuken en heeft een grote voorliefde voor pure producten. Ik verwachtte dan ook veel groentjes en sterke smaakvolle ingrediënten op mijn bord.
De bar bites waren inderdaad allen eenvoudig, puur en smaakvol: edame (sojabonen met maldon zeezoutflakes), carpaccio van gerijpt West-Vlaams rood (Dierendonck) & stracciata di burrata (artisanale buffelmozarella met kappertjes en olijfolie). Fris zurig, zachtzout van smaak en smeltend op de tong, was het de stracciata die voor mij de beste bite was.
De chef kon pas echt zijn kunnen tonen met de main dishes. We kregen hutsepot van linzen met rookworst en Vlaamse knolgroenten, schar met Tierenteyn mosterd en groene kool en volle grondwitloof met Pas de Rouge en aardappelpuree. De perfect gebakken schar werd geserveerd met zoetzure mosterdzaadjes enerzijds en pittige mosterd anderzijds.
Vooral het witloofgerecht (links) – een soort van geüpdatete versie van het klassieke gegratineerde witloof met hesp – kon mij bekoren. De Pas de Rouge – een sterk smakende kaas van de Gentse kaasmakerij Het Hinkelspel – zat in een korstje rond het lof verwerkt. Dit ging smaakvol samen met de romige puree. Ook altijd leuk dat er met lokale producten wordt gewerkt.
Tijd voor something sweet. De chocolade-caramel combinatie lag mij in principe minder omdat ik eerder fan ben van frisse en fruitige desserts (zie ook: http://goestjes.com/2013/02/04/exotisch-goestje/). Maar ik vond het wel aardig, zeker in combinatie met de verse hazelnootjes. Het andere dessert was een waterijs (calipo) van clementine met brioche. Dit was wel fris en fruitig, maar een beetje flets van smaak. Of misschien was het omdat ik mijn zinnen had gezet op Sofie’s love wafeltjes?
Lekkere & gezellige ervaring was het bij Eat Love Tastings. De rekening was naar mijn persoonlijk aanvoelen wel iets te duur. Maar het geheel klopt wel. Lijkt me tof om er met een bende vrienden heen te gaan, dan kan je met z’n allen delen. Of misschien ook tof voor een valantijnsdiner?